Om 10.30 uur bellen we onze vriendin Brenda op en die vind het fantastisch dat we er zijn. Ze wil ons al gelijk te eten vragen, maar wij willen niet zoveel tijd van haar in beslag nemen, want de schilder is in haar huis, de tuinman en ook nog 4 poetsvrouwen tegelijk. We spreken af dat we haar thuis om 13.30 uur treffen. De hele straat staat vol auto's, allemaal mensen die bij Brenda werken en ze is dus vol in "action" ! Ze is heel haar leven al een grootachtige organisator geweest. Intussen heeft ze al haar dochter Wendy gebeld en afgesproken, dat wij 's avonds op een Dinnerparty bij Wendy komen, waar bijna de hele familie aanwezig is. Het is de verjaardag van  Jopie, de moeder van Frank en wij hebben al veel over zijn ouders gehoord, maar ze nog nooit gezien.  De franse Champagne staat koud en Brenda heeft nog taart bij een hollandse bakker gehaald. Wendy komt ook nog op bezoek met haar dochter  Maitena en 2 kleinkinderen ( Micha-Brenda van 8 weken en Liza). Daarna halen we bloemen voor Wendy en een geschenk voor Jopie en zijn om 18.30 uur bij de Zandvoorts, waar het familiefeest begint. Heel gezellig  en veel eigen  wijn! We zijn 14 volwassenen en 5 kinderen.  We nemen afscheid en weten niet, of we ons nog ooit weer zien zullen. Daar Frank zijn praxis verkocht heeft, kunnen zij ons hopelijk eens in Spanje bezoeken. 

We rijden pas om 10.30 uur uit Mornington weg, ontbijten nog onderweg in St.Kilda en geven onze bagage in Melbourne in The Windsor Hotel af. We brengen de auto terug in de Little Collins Street bij Murphy's en zijn er stipt om 12.25 uur !!! We gaan te voet door het nieuwe  Federation Centre en bezoeken daar een Art Gallery. Hier hangen 150 schilderijen afkomstig uit een prive kollektie van Brown. Hij heeft ze aan de gallerij geschonken kort voor zijn dood en het is allemaal heel interessant. Van hieruit lopen we naar de Yarra Rivier en daar is ook een tentoonstelling met nieuwe dingen op de markt. Hierna lopen we verder richting einde van de rivier en gaan naar een  Food Court, waar de vogels op het terras met ons mee eten. 

Nog een snelle blik in het warenhuis om te zien hoe de australische mode eruit ziet en er zijn enkele designers, die prachtige kleren ontwerpen. We vinden dat de laatste jaren hier veel veranderd is.

Als we weer in ons hotel kwamen, is er nog geen bericht van onze limousinenservice van Emirates. Dit is niet normaal. Daar het kantoor hier al dicht is, bel ik op in Engeland en ze verzekeren me, dat ze ons ophalen. De volgende dag zitten we kant en klaar om 6.30 uur en wachten. Bernd gaat naar beneden naar de receptie om te betalen.  Ik had al om 6.00 uur de receptie opgebeld, omdat we iemand nodig hadden om de koffers op te halen en om onze golfbaggage uit de storage te halen.  Ik vroeg ze ook nog of ze ons wilden bellen als de  Limo van Emirates arriveert. De Limo stond al een half uur te wachten ! Ze konden onze golftassen niet meer vinden! Ze belden zelfs een gast die al in Brisbane was, uit zijn bed, omdat ze bang waren, dat hij onze golftassen mee genomen had. We Ze geven ons een visitekaartje met het adres van het hotel en ze zouden ons bellen! Op halverwege naar het vliegveld gaat onze mobiele telefoon en ze wisten nu waar onze tassen zijn, namelijk in een kantoor, maar degene die de sleutel hiervan heeft, komt pas om 8 uur. Ze sturen ons een taxi. Wij hebben het visitekaartje bij Emirates op het vliegveld afgegeven en die hebben voor alles gezorgd. Kort voordat we vertrokken, kwam de chef van de Lounge en bracht ons het ticket van de golftassen. Dit hotel werd in 2004 als het beste hotel van Melbourne gekozen!!!!
We hebben een goede vlucht en komen om 3 pm. in Auckland aan, waar het zoals altijd een chaos is op het vliegveld. Een dame gekleed in een kostuum van Emirates wacht op ons. Ze is heel vrolijk en brengt ons naar de haven naar het apartement van Ray en Barbara, waar Alf op ons wacht en ons de sleutel geeft. We zijn weer thuis........!